Examining supporter’s organized violence in Greece: A comparative study of theoretical frameworks and methodological approaches of “hooliganism”
Abstract
From the end of the 1970s until today, supporters organized violence, commonly known as "hooliganism", manifests itself continuously and with remarkable intensity in the context of sport events in Greece. The ambition of this article is to present, both comparatively and critically, the theoretical perspectives and methodological approaches followed by the Greek scientific community in order to interpret the causes of this social phenomenon. The review of the papers immediately reveals the limited number of studies and the, to a large extent, the similarity of the theoretical standpoints methodological tools for extracting research data. At the end of this paper, a theoretical path and methodological techniques are proposed that could explain not only the causes but also the perpetuation of the phenomenon of violence in Greece.References
Armstrong G. (1998). Football Hooligans. Oxford: Berg.
Αστρινάκης Α., Στυλιανούδη Λ., (Επιμ.).1996) ( Χέβυ Μέταλ, Ροκαμπίλι, Φανατικοί Οπαδοί.
Νεανικοί Πολιτισμοί και Υποπολιτισμοί στη Δυτική Αττική. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Αστρινάκης Α. (1996). Οι κουλτούρες των φανατικών οπαδών στη Δυτική Αττική: συσχετιστική διαπραγμάτευση ορισμένων ερευνητικών ευρημάτων και θεωρητικών ζητημάτων. Στο: Αστρινάκης Α., Στυλιανούδη Λ. (Eπιμ.). (1996). Χέβυ Μέταλ, Ροκαμπίλι, Φανατικοί Οπαδοί. Νεανικοί Πολιτισμοί και Υποπολιτισμοί στη Δυτική Αττική. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, σελ. 469-542.
Astrinakis A. (2002). Subcultures of hard-core fasns in west Attica: an analysis of some central
research findings. In: Dunning E., Murphy P., Waddington I., Astrinakis A. (Eds.), Fighting fans. Football Hooliganism as a world phenomenon. Dublin: University College Dublin Press, pp.88-105.
Αυγερινός Θ. (1987). Κοινωνιολογία του Αθλητισμού. Θεσσαλονίκη: Σάλτο.
Βαφέας Ν., Κοταρίδης Ν. (2015). Το φαινόμενο της ποδοσφαιρικής βίας στην Ελλάδα (1974-2004). Στο: Ζαϊμάκης Γ., Φουρναράκη Ε. (Eπιμ.) Κοινωνία και Αθλητισμός στην Ελλάδα. Κοινωνιολογικές και ιστορικές προσεγγίσεις. Αθήνα: Αλεξάνδρεια, σελ.321-338.
Ball-Rokeach S. (1973). Values and violence: A test of the subculture of violent thesis. American
Sociological Review, 23, 742-789.
Biasi R. (1996). Ordre Public et tiffosi. Football ombres au spectacle. Paris:Cahiers de la sécurité intérieure, pp.77-92.
Courakis N. (1998). Football Violence: Not only a British Problem. European Journal on Criminal Policy and Research, 6, 293-302.
Δέσπος, Ζ. (2010). Οπαδική βία: Απομυθοποιώντας την αθλητική ουδετερότητα. Στο: Θρησκευόμενοι Κόκκινοι Επιστήμονες (Επιμ.). Οπαδική Βία και άλλες πτυχές της βίας στον Αθλητισμό. Αθήνα: Νόβολι, σελ. 29-41.
Dunning E., Murphy P., Williams J. (1988). The roots of football hooliganism. London: Routledge,
Dunning E., (1994). The social roots of football hooliganism. A reply to critics of the Leicester School. Στο: Guilianotti R., Bonney N., Hepworth M. (Εds.). Football violence and social identity.London: Routledge, pp.128-155.
Dunning E., Murphy P., Astrinakis A., Waddington I. (2002). Fighting fans. Football hooliganism as a world phenomenon. Dublin: University of Dublin Press.
Ελευθεράτος, Δ. (2010). “Η βία των χούλιγκαν και ο θεσμικός χουλιγκανισμός”. Στο: Θρησκευόμενοι Κόκκινοι Επιστήμονες (Επιμ.). Οπαδική Βία και άλλες πτυχές της βίας στον αθλητισμό, Αθήνα: Νόβολι, σελ.45-60.
Elliot D., Smith D. (2006). Cultural readujustment after crisis: regulation and learning from crisis within the UK soccer industy. Journal of management studies, 43 (2), pp.289-317.
Falacho L. (2001). Les mesures prises pour lutter contre le hooliganisme à l’épreuve des libertés publiques. Revue du droit public, 2, 419-445.
Gogos N. (2006). Some sociological reflections on the organized football supporters in England and Greece. University of Leicester: MA Sociology of Sport
Govaert S., Comeron M. (1995). Foot et violence. Politique stades et holiganisme. Heysel 85. Βruxelles: DeBoek
Hourcade N. (2007). Hooliganisme, Ultras et ambiguites en France. Esporte e Sociedade,7, 1-40.
Ζαϊμάκης Γ. (2005) Το φαινόμενο της βίας το Ελληνικό Ποδόσφαιρο. Κοινωνική Εργασία, 80, 223-247.
Zaimakis Y. (2018a). Football fan culture and politics in modern Greece: the process of fandom radicalization during the austerity era. Soccer and Society, 19 (2), 252-270.
Ζαϊμάκης Γ. (2018b). Νεολαία, συλλογική μνήμη και οπαδισμός στην Ελλάδα την περίοδο της Μεταπολίτευσης. Στο: Κατσάπης Κ. (επιμ.) Οι Απείθαρχοι: Κείμενα για την Ιστορία της Νεανική Αναίδειας τη μεταπολεμική περίοδο. Αθήνα: Οκτώ, σελ. 39-72.
Κοταρίδης Ν. (2005). Φίλαθλοι και βίαια επεισόδια στις ποδοσφαιρικές συναντήσεις 1974-2004. Ερευνητική Έκθεση, Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Κοταρίδης Ν, Σιδέρης Ν. (2013). Το παιχνίδι και ο φανατισμός της κερκίδας. Στο: Ζαϊμάκης Γ., Κοταρίδης Ν., (επιμ).. Ποδόσφαιρο και κοινότητες οπαδών: αντιπαλότητες και πολιτικές της ταυτότητας. Αθήνα: Πλέθρον, σελ.143-160.
Koukouris K., Taxildaris S. (2008). Violence Incidents in Greek Basketball. Referees’ Perspective the Theoretical Models of Violence. Physical Culture and Sport Studies and Research, XLVI, 177-193.
Κουλούρη Χ. (1997). Αθλητισμός και όψεις της αστικής νεωτερικότητας. Γυμναστικά και αθλητικά σωματεία. Αθήνα: Ιστορικό αρχείο ελληνικής νεολαίας.
Lappas K., (2005). Changes in socio-economic and demographic composition of Greek football spectators. European Journal for Sport and Society, 2 (2), 109-120.
Lord Justice Taylor (1989) The Hillsborough stadium disaster. Interim report.
Mastrogiannakis D. (2010). La régulation du hooliganisme en Grèce: Luttes et enjeux des politiques anti-hooligans. Thèse de Doctorat, Université de Lille 2, Λιλ, Γαλλία.
Μαστρογιαννάκης Δ. (2011). Η αστυνόμευση του “χουλιγκανισμού στην Ελλάδα: επιχειρησιακές πρακτικές και γραφειοκρατικές διαδικασίες. Στο: Γεωργούλας Σ., Χατζηευσταθίου Δ. (επιμ.), Ο αθλητισμός στην κοινωνία και η κοινωνία του αθλητισμού. Αθήνα: Νεφερτής, σελ. 297-311.
Mastrogiannakis D., Dorville C. (Eds). (2012). Risk Management and Sport Events. Paris: Le Manuscrit.
Mastrogiannakis D., Dorville C, (2013). Risk, Security and Sport Events. Imaging and Managing the uncertain future in an era of global fear. Στο: Mastrogiannakis D., Dorville C. (Eds.). Risk Management and Sport Events. Paris: Le Manuscrit, pp.15-45.
Mastrogiannakis D., Dorville C. (2013). Security and Sport Mega Events. London: Routledge.
Mastrogiannakis D. (2016). Law and order in the Greek football grounds: the Greek counter-hooligan legal framework. In: Tsoukala A, Pearson G, Coenen P. (Eds.), Legal responses to football hooliganism in Europe. A comparative Human Rights analysis of legislation, policy and strategies designed to regulate football grounds. Palgrave Macmillan, pp.93-106.
Παπαγεωργίου Δ. (1998). Μια άλλη Κυριακή. “Τρέλα” και “αρρώστια” στα ελληνικά γήπεδα. Θεσσαλονίκη: Παρατηρητής.
Παπαθανασόπουλος Ε. (1996). Νομικές και εγκληματολογικές διαστάσεις του προβλήματος της γηπεδικής βίας. Στο: Αστρινάκης Α., Στυλιανούδη Λ..(επιμ.). Χέβυ Μέταλ, Ροκαμπίλι, Φανατικοί Οπαδοί. Νεανικοί Πολιτισμοί και Υποπολιτισμοί στη Δυτική Αττική. Ελληνικά Γράμματα: Αθήνα, σελ.441-467.
Πανούσης Γ. (2010). Βία στα Ελληνικά γήπεδα. Ενα εκρηκτικό κοκτέιλ από ατάκτως αναμεμιγμένα υλικά. Στο: Θρησκευόμενοι Κόκκινοι Επιστήμονες (επιμ.). Οπαδική βία και άλλες πτυχές της βίας στον αθλητισμό. Αθήνα: Νόβολι. σελ.79-87.
Πιπερόπουλος Γ. (1994). Ενας Ψυχολόγος στο γήπεδο. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.
Ριζάκος Σ. (1996). Η αθλητική κουλτούρα και οι ομαδοποιήσεις των μελών της στη Δυτική Αττική. Στο: Αστρινάκης Α., Στυλιανούδη Λ. (επιμ.). Χέβυ Μέταλ, Ροκαμπίλι, Φανατικοί Οπαδοί. Νεανικοί Πολιτισμοί και Υποπολιτισμοί στη Δυτική Αττική. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα: σελ.403-439.
Rosner Kornhauser R. (1984). Social sources of delinquency. Chicago: University of Chicago Press.
Roversi A., Balestri C., (2000). Italian Ultras today: change or decline?. European Journal on Criminal Policy and Research, 8, 183-199.
Smelser N. (1963). Theory of collective behavior. New York: Free Press of Glencoe.
Σταμίρης Γ. (1990). Κοινωνιολογία του αθλητισμού. Αθήνα: Ζήτα.
Stott C., Pearson G. (2007). Football Hooliganism. Policing and the war on the “English disease”. London: Pennant.
Τζούκας Ε. (2013). Λόγος περί πολιτικής στον "λόγο" των οργανωμένων οπαδών ποδοσφαίρου. Η περίπτωση του Παναθηναϊκού. Στο: Ζαϊμάκης Γ., Κοταρίδης Ν. (επιμ.). Ποδόσφαιρο και κοινότητες οπαδών. Αντιπαλότητες και πολιτικές της ταυτότητας. Αθήνα: Πλέθρον, σελ. 247-263.
Τσουκαλά Α. (1999). Η αστυνόμευση των αθλητικών εκδηλώσεων. Αθήνα: Σάκκουλας.
Tsoukala A. (2002). Le hooliganisme et la protection de la sécurité intérieure en Europe. Quels enjeux? Revue Internationale de Criminologie et de Police Technique et Scientifique, 3, 307-321.
Τσουκαλά Α. (2013). Περί “επικινδυνότητας” της οπαδικής βίας. Πολιτικά παιχνίδια εξουσίας σε Ιταλία και Ελλάδα. Στο: Ζαϊμάκης, Κοταρίδης Ν. (επιμ.). Ποδόσφαιρο και κοινότητες οπαδών. Αντιπαλότητες και πολιτικές της ταυτότητας. Αθήνα: Πλέθρον, σελ. 202-220
Τσουραμάνης Χ. (1988). Η συμπεριφορά των Hooligans. Διερεύνηση των παραγόντων που την καθορίζουν βασισμένη σε στοιχεία εμπειρικής έρευνας. Αθήνα-Κομοτηνή: Σάκκουλας.
Χατζηβασιλειάδης Γ. (2005). Αίτια και παράγοντες που συμβάλλουν στην εκδήλωση επιθετικής συμπεριφοράς φιλάθλων σε εθνικά επαγγελματικά και ερασιτεχνικά πρωταθλήματα της Ελλάδας. Διδακτορική Διατριβή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors who publish with this journal agree to the following terms:
a. Authors retain copyright and grant the journal right of first publication with the work simultaneously licensed under a Creative Commons Attribution License that allows others to share the work with an acknowledgement of the work's authorship and initial publication in this journal.
b. Authors are able to enter into separate, additional contractual arrangements for the non-exclusive distribution of the journal's published version of the work (e.g., post it to an institutional repository or publish it in a book), with an acknowledgement of its initial publication in this journal.
c. Authors are permitted and encouraged to post their work online (e.g., in institutional repositories or on their website) prior to and during the submission process, as it can lead to productive exchanges, as well as earlier and greater citation of published work (See The Effect of Open Access).
