Η επίδραση της παρατήρησης εξειδικευμένου μοντέλου στη μάθηση της τεχνικής του πρόσθιου σε μικρά παιδιά

Συγγραφείς

  • Κωνσταντίνα Χατζηττοφή Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
  • Ελένη Ζέτου Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
  • Νικόλαος Βερναδάκης Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
  • Αντώνιος Χατζηγεωργιάδης Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Περίληψη

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να εξετάσει αν η παρατήρηση εξειδικευμένου προτύπου σε συνδυασμό με προφορικές οδηγίες (λέξεις κλειδιά δεξιότητας) θα βελτιώσει την απόδοση και μάθηση της δεξιότητας της ποδιάς, καθώς και την επίδοση στο πρόσθιο, στο άθλημα της κολύμβησης, σε παιδιά ηλικίας 8 χρονών. Οι συμμετέχοντες ήταν 38 παιδιά ηλικίας 8 ετών, (ΜΟ=8,52, ΤΑ=1,39) 18 αγόρια και 20 κορίτσια, τα οποία δεν είχαν διδαχθεί τη δεξιότητα της ποδιάς του προσθίου. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν τυχαία σε δυο ομάδες, την Πειραματική (Ν=20) και την Ελέγχου (Ν=18). Οι ασκούμενοι της πειραματικής ομάδας διδάχτηκαν τη δεξιότητα με οπτική πληροφόριση/ανατροφοδότηση και πιο συγκεκριμένα μέσω της παρακολούθησης εξειδικευμένου προτύπου (κορυφαίος αθλητής) στον ηλεκτρονικό υπολογιστή σε συνδυασμό με τις προφορικές οδηγίες (λέξεις κλειδιά) από τον προπονητής τους, ενώ οι ασκούμενοι της ομάδας ελέγχου ακολούθησαν την παραδοσιακή μέθοδο διδασκαλίας/ανατροφοδότησης (γνώση της απόδοσης) από τον προπονητή τους. Η διάρκεια του παρεμβατικού προγράμματος διήρκησε επτά εβδομάδες (έξι εβδομάδες εξάσκηση και μια χωρίς εξάσκηση για την αξιολόγηση της διατήρησης). Τα παιδιά συμμετείχαν στο πρόγραμμα δυο φορές τη βδομάδα. Η αξιολόγηση των ασκούμενων για την τεχνική έγινε με βιντεοσκόπηση και ανάλυση της κίνησης σε 4 σημεία, αφού ελέγχθηκε η εσωτερική και εξωτερική αξιοπιστία των παρατηρητών. Για την αξιολόγηση της επίδοσης χρησιμοποιήθηκε χρονόμετρο χειρός. Η ανάλυση διακύμανσης με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις έδειξε ότι οι ασκούμενοι και των δυο ομάδων έμαθαν τη δεξιότητα, αλλά αυτοί της πειραματικής ομάδας ήταν καλύτεροι στην απόδοση και μάθηση από αυτούς της ομάδας ελέγχου. Όσον αφορά στην επίδοση οι ασκούμενοι και των δυο ομάδων βελτιώθηκαν, χωρίς να υπάρξουν διαφορές μεταξύ τους. Συμπερασματικά η παρατήρηση εξειδικευμένου πρότυπου σε συνδυασμό με τις προφορικές οδηγίες, είναι μια μέθοδος ανατροφοδότησης η οποία βελτίωσε σημαντικά την απόδοση και τη μάθηση της δεξιότητας της ποδιάς στο πρόσθιο σε μικρά παιδιά.

Αναφορές

Bandura, A. (1971). Analysis of modeling processes. In A. Bandura (Ed.), Psychological modeling conflicting theories (pp.105-124). New York: Adline-Atherton.

Bandura, A. (1977). Social learning theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.

Baudry, L., Leroy, D., & Chollet, D. (2006). The effect of combined self-and expert-modelling on the performance of the double leg circle on the pommel horse. Journal of Sports Sciences, 24, 1055-1063.

Buggey, T. (1995). Videotaped self-modeling: The next step in modeled instruction. Early Education and Development, 6, 39-51.

Cancela, J.M., & Ayan, C. (2013). Learning front crawl swimming technique through observation and identification of error in sport science and physical activity undergraduate degree students. Iated Digital Library, 2644 – 2648.

Carroll, W. R., & Bandura, A. (1990). Representation guidance of action production in observational learning: A casual analysis. Journal of Motor Behavior, 22, 85-97.

Carroll, W. R., & Bandura, A. (1982). The role of visual monitoring in observational learning of action patterns: Making the unobservable observable. Journal of Motor Behavior, 14, 153-167.

Dehkordi, A. G. (2011). The effect of instructional-aid films on learning of table tennis techniques. Procedia Social and Behavioral Sciences, 15, 1656–1660.

Doody, S. G., Bird, A. M., & Ross, D. (1985). The effect of auditory and visual models on acquisition of a timing task. Human Movement Science, 4, 271-281.

Dowrick, P. W. (1999). Self-efficacy: The exercise of control. New York: W. H. Freeman.

Landin, D. (1994). The role of verbal cues in skill learning. Quest, 46, 299-313.

Landin, D., & Cutton, D. L. (1990). The effects of alternating feedback treatments on motor skill acquisition. College Student Journal, 24, 261-265.

Law B., & Ste-Marie D. M. (2005). Effects of self-modeling on figure skating jump performance and psychological variables. European Journal of Sport Science, 5, 143–152.

Magill, R.A. (1993). Modeling and verbal feedback influences on motor skill learning. Journal of Sport Psychology, 24, 358-369.

Maleki, F., Shafie Nia, P., Zarghami, M., & Neisi, A. (2010). The Comparison of Different Types of Observational Trainingon Motor Learning of Gymnastic Handstand. Journal of Human Kinetics, 26, 13-19.

Martin, D., Carl K., & Lehnertz, K. (1995). Εγχειρίδιο προπονητικής. Η σύνδεση της θεωρίας με την πράξη. Κομοτηνή: ΑΛΦάΒΗΤΟ.

Martini, R., Rymal, M. A., & Ste Marie, M. D. (2011). Investigating Self-as-a-Model Techniques and Underlying Cognitive Processes in Adults Learning the Butterfly swim stroke. International Journal of Sports Science and Engineering, 5(4), 242 – 256.

Newell, K. M. (1991). Motor skill acquisition. Annual Review of Sport Psychologie, 42, 213-237.

Pollock, B.J., & Lee, T.D. (1992). Effects of the model’s skill level on observational motor learning. Researh Quarterly for exercise and Sport, 63, 25-29.

Ram, N., & McCullagh, P. (2003). Self-modeling: Influence on psychological responses and physical performance. The Sport Psychologist, 17, 220-241.

Richarson, J. R., & Lee, T. D. (1999). The effects of proactive and retroactive demonstrations on learning signed letters. Acta Psychologica, 101, 79-90.

Roach, N. K., & Burwitz, L. (1986). Observational learning in motor skill acquisition: The effect of verbal directing cues. In J. Watkins, T. Reilly, & L. Burwitz (Eds.), Sports science: Proceedings of the VIII Commonwealth and International conference on sport, physical education, dance, recreation and health (pp. 349-354). London: E. & F. N. Spon.

Rose, J. D. (1998). Κινητική Μάθηση και Κινητικός Έλεγχος. Μια Πολυδιάστατη Προσέγγιση. Θεσσαλονίκη: University Studio Press.

Schunk, D. H., Hanson, A. R., & Cox, P. D. (1987). Peer-model attributes and children’s achievement behaviors. Journal of Educational Psychology, 79, 54-61.

Starek, J., & McCullagh, P. (1999). The effect of self-modeling modeling on the performance of beginning swimmers. The Sport Psychologist, 13, 269-287.

Van Wieringen, P.J., Emmen, H.H., Bootsma, R.J., Hoogesteger, M., & Whiting, H.T.A. (1989). The effect of video-feedback on the learning of the tennis serve by intermediate players. Journal of Sport Sciences, 7, 153-162.

Weiss, M. R., & Klint, K. A. (1987). “Show and tell” in the gymnasium: An investigation of developmental differences in modeling and verbal rehearsal of motor skills. Research Quarterly for Exercise and Sport, 58, 234-241.

Weiss, R. M., Mc Cullagh, P., Smith, L. A., & Berlant, R. A. (1998). Observational Learning and the Fearful Child: Influence of Peer Models on Swimming Skill Performance and Psychological Responses. Research Quarterly for Exercise and Sport, 69(4), 380 – 394.

Wiese, M. D., Bjornstal, & Weiss, M.R. (1992). Modeling Effects on Children's Form Kinematics, Performance Outcome, and Cognitive Recognition of a Sport Skill: An Integrated Perspective. Research Quarterly for Exercise and Sport, 63(1), 67 – 75.

Zetou, E., Fragouli, M., & Tzetzis, G. (1999). The influence of star and self-modeling on volleyball skill acquisition. Journal of Human Movement Studies, 37, 127-143.

Ζέτου, Ε., Βερναδάκης, Ν., Τζέτζης, Γ., & Κιουµουρτζόγλου, Ε. (2000). Η επίδραση της ανατροφοδότησης µ ε παρατήρηση στην απόδοση και µάθηση δεξιοτήτων της πετοσφαίρισης σε παιδιά. Αθλητική Απόδοση και Υγεία, 1, 34-48.

Ζέτου, Ε., Βερναδάκης, Ν., Τζέτζης, Γ., & Κιουμουρτζόγλου, Ε. (2003). Ο ρόλος της παρατήρησης μοντέλων στη μάθηση κινητικών δεξιοτήτων. Αναζητήσεις στη Φυσική Αγωγή & τον Αθλητισμό, 1(1), 58 – 79.

Ζέτου, E., Κόλτσης, Χ., & Βερναδάκης, Ν. (2013). Η Επίδραση της Παρατήρησης Εξειδικευμένου Προτύπου στη Μάθηση της Τεχνικής του Υπτίου σε Νεαρούς Κολυμβητές. Αναζητήσεις στη Φυσική Αγωγή & τον Αθλητισμό, 11(2), 58 – 67.

Λαζαρίδης, Α., & Γοροζίδης, Γ. (2012). Η Επίδραση της Ανατροφοδότησης με Αυτοπαρατήρηση στη Μάθηση του Σέρβις στην Πετοσφαίριση, στα Πλαίσια του Μαθήματος της Φυσικής Αγωγής. Αναζητήσεις στη Φυσική Αγωγή & τον Αθλητισμό, 10(2), 103 – 113.

Μπαρζούκα, Κ., Μπεργελές, Ν., & Χατζηχαριστός Δ. (2006). Η Επίδραση Διαφορετικών Τύπων Ανατροφοδότησης στην Εκμάθηση της Δεξιότητας του Σερβίς στην Πετοσφαίριση. Αναζητήσεις στη Φυσική Αγωγή & τον Αθλητισμό, 4(1), 11-18.

Λήψεις

Δημοσιευμένα

2023-04-09

Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές

Χατζηττοφή Κ., Ζέτου Ε., Βερναδάκης Ν., & Χατζηγεωργιάδης Α. (2023). Η επίδραση της παρατήρησης εξειδικευμένου μοντέλου στη μάθηση της τεχνικής του πρόσθιου σε μικρά παιδιά. Άθληση και Κοινωνία, 1. ανακτήθηκε από http://83.212.133.37/ojs/index.php/ExSoc/article/view/362

Τεύχος

Ενότητα

Προπονητική Ατομικών Αθλημάτων