Αλληλουχίες δεξιοτήτων και τελικές ενέργειες σκοραρίσματος στην πετοσφαίριση υψηλού επιπέδου: σύγκριση μεταξύ φύλων
Λέξεις-κλειδιά:
ανάλυση αγώνα, αλληλουχίες πετοσφαίρισης, δεξιότητες σκοραρίσματοςΠερίληψη
Στην πετοσφαίριση διακρίνονται έξι αλληλουχίες (complexes) δεξιοτήτων (C0-C5) και συγκεκριμένες τελικές ενέργειες σκοραρίσματος (ΤΕΣ). Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η σύγκριση της συχνότητας εμφάνισης των αλληλουχιών (C0= Σερβίς, C1= υποδοχή του σερβίς / πάσα / επίθεση, C2= σερβίς / μπλοκ / άμυνα / πάσα / αντεπίθεση, C3= μπλοκ / άμυνα / πάσα / αντεπίθεση, C4= κάλυψη της επίθεσης / πάσα / επίθεση, C5= ελεύθερη μπαλιά / πάσα / επίθεση) και των ΤΕΣ (Σ=Σερβίς, Ε=Επίθεση, Μ=μπλοκ, ΑΕ= Άμεση επίθεση, ΛΑΕ= Λάθος αντιπάλου Επίθεση, ΛΑΣ= Λάθος αντιπάλου Σερβίς ΛΑΑ=λάθος αντιπάλου άλλο) μεταξύ των φύλων (Α= άνδρες, Γ= Γυναίκες), στην πετοσφαίριση υψηλού επιπέδου. Καταγράφηκαν συνολικά Ν=15.603 αλληλουχίες δεξιοτήτων (Α= 8.702, Γ= 6.901), εκ των οποίων απέφεραν πόντο Ν=4.464 (Α= 2.615, Γ= 1.849) από τους αγώνες της τελικής φάσης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος ανδρών 2019 και της τελικής φάσης Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Γυναικών 2018. Η στατιστική ανάλυση έγινε με έλεγχο ανεξαρτησίας χ2 και ακριβή έλεγχο Fisher. Η σύγκριση των ποσοστών έγινε με z-τεστ. Το επίπεδο σημαντικότητας για όλες τις μετρήσεις ορίστηκε στο p<0,05. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η συχνότητα εμφάνισης των αλληλουχιών διέφερε μεταξύ των φύλων (χ2=111,261, df=5, p<0,001). Συγκεκριμένα, στις C0 (p<0,001) και C1 (p<0,001) βρέθηκε υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης στους Α έναντι των Γ οι οποίες την παρουσίασαν στις C3 (p<0,001) και C5 (p<0,001). Η συχνότητα εμφάνισης των αποτελεσματικών αλληλουχιών διέφερε μεταξύ των φύλων (χ2=48,689, df=5, p<0,001), καθώς παρουσίασαν υψηλότερη συχνότητα οι C0 (p=0,032) και C1 (p<0,001) στους Άνδρες, ενώ στις Γυναίκες οι C3 (p<0,001) και C5 (p<0,001). Σχετικά με την ΤΕΣ ανά αλληλουχία εντοπίστηκαν σημαντικές διαφορές για την Ε στην C1 (p<0,001), C2 (p=0,002) και C3 (p=0,020) όπου στις Γ υπήρξε υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης κερδισμένων πόντων. Αντίθετα, για το ΛΑΣ στη C1 (p<0,001), τη ΛΑΕ στην C2 (p=0,045) και το Μ στην C2 (p=0,006) και C3 (p=0,009), υπήρξε υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης κερδισμένων αλληλουχιών στους Α. Συμπερασματικά, τα δύο φύλα διαφέρουν στη συχνότητα εμφάνισης των ΤΕΣ στη C1, καθόσον στους άνδρες οι πόντοι κερδίζονται κυρίως από το μπλοκ, τα λάθη του σερβίς και της επίθεσης των αντιπάλων σε συνδυασμό με το υψηλό ποσοστό της επίθεσης σε σχέση με τις γυναίκες, οι οποίες κερδίζουν τους πόντους κυρίως από την επίθεση. Τα ευρήματα της μελέτης μπορούν να αξιοποιηθούν από τους προπονητές για καλύτερη αξιοποίηση του προπονητικού χρόνου.
Αναφορές
Afonso, J., & Almeida, M. (2013). Playing the freeball in volleyball: differences between men and women at the elite level. EFDeportes. Com, Revista Digital, 184. https://www.efdeportes.com/efd184/playing-the-freeball-in-volleyball.htm
Altman, D. G., Ludbrook, J., & Altman, D. G. (1991). Practical Statistics for Medical Research. Australian and New Zealand Journal of Surgery, 61(12), 963–964.
Bertucci, B. (1982). Championship volleyball (Leisure Press., Ed.; The West P). Challoumas, D., & Artemiou, A. (2018). Predictors of attack performance in high-level male volleyball players. International Journal of Sports Physiology and Performance, 13(9). https://doi.org/10.1123/ijspp.2018-0125
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences (2nd ed.). Lawrence Erlbaum Associates.
Costa, G. D. C. T., Afonso, J., Brant, E., & Mesquita, I. M. R. (2012). Differences in game patterns between male and female youth volleyball. Kinesiology, 44(1), 60–66.
Drikos, S., Ntzoufras, I., & Apostolidis, N. (2019). Bayesian Analysis of Skills Importance in World Champions Men’s Volleyball across Ages. International Journal of Computer Science in Sport, 18(1), 24–44. https://doi.org/10.2478/ijcss-2019-0002
Drikos, S., & Vagenas, G. (2011). Multivariate assessment of selected performance indicators in relation to the type and result of a typical set-in men’s elite volleyball. International Journal of Performance Analysis in Sport, 11(1), 85–95. https://doi.org/10.1080/24748668.2011.11868531
F.I.V.B. (2012). Official Volleyball Rules. FIVB.
Hileno, R., & Busca, B. (2012). Observational tool for analyzing attack coverage in volleyball. Revista Internacional de Medicina y Ciencias de La Actividad Fisica y Del Deporte, 12(47), 557–570.
Hileno, R., García-De-Alcaraz, A., & Arasanz, M. (2020). The Sequencing of Game Complexes in Women’s Volleyball. Frontiers in Psychology. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2020.00739
Hurst, M., Loureiro, M., Valongo, B., Laporta, L., Nikolaidis, P. T., & Afonso, J. (2017). Systemic Mapping of High-Level Women’s Volleyball using Social Network Analysis: The Case of Attack Coverage, Freeball, and Downball. Journal of Sports Science and Medicine, 6. http://mjssm.me/?sekcija=article&artid=132
Kitsiou, A., Sotiropoulos, K., Drikos, S., Barzouka, K., & Malousaris, G. (2020). Tendencies of the volleyball serving skill with respect to the serve type across genders. Journal of Physical Education and Sport ® (JPES), 20(2), 564–570. https://doi.org/10.7752/jpes.2020.02083
Laporta, L., Afonso, J., & Mesquita, I. M. R. (2018). Interaction network analysis of the six game complexes in high-level volleyball through the use of Eigenvector Centrality. PLoS ONE, 13(9), e0203348. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0203348
Laporta, L., Nikolaidis, P., Thomas, L., & Afonso, J. (2015). Attack Coverage in High-Level Men’s Volleyball: Organization on the Edge of Chaos? Journal of Human Kinetics, 47(1). https://doi.org/10.1515/hukin-2015-0080
Laporta, L., Thomas, L., & Afonso, J. (2015). The Importance of Loosely Systematized Game Phases in Sports: The Case of Attack Coverage Systems in High-Level Women’s Volleyball. In Journal of Sports Science and Medicine, 4.
Loureiro, M., Hurst, M., Valongo, B., Nikolaidis, P., Laporta, L., & Afonso, J. (2017). A comprehensive mapping of high-level men’s volleyball gameplay through social network analysis: Analysing serve, side-out, side-out transition and transition. Montenegrin Journal of Sports Science and Medicine, 6(2). https://doi.org/10.26773/mjssm.2017.09.005
Mesquita, I. M. R., & César, B. (2007). Characterisation of the opposite player’s attack from the opposition block characteristics. An applied study in the Athens Olympic games in female volleyball teams. International Journal of Performance Analysis in Sport, 7(2), 13–27.
Michalopoulos, G., Sotiropoulos, K., Drikos, S., Barzouka, K., & Angelonidis, Y. (2020). Spatiotemporal analysis of setting per game complex and team rotation in junior volleyball. Trends in Sport Sciences, 27(3), 141–148. https://doi.org/10.23829/TSS.2020.27.3-4
Nishijima, T., Ohsawa, S., & Matsuura, Y. (1987). The relationship between the game performance and group skill in volleyball. International Journal of Physical Education, 24(4), 20–26.
Oikonomopoulou, A., Barzouka, K., Sotiropoulos, K., Drikos, S., & Noutsos, K. (2022). Spatiotemporal analysis of setting per game complex and origin of the ball in junior female volleyball players. Journal of Physical Education and Sport, 22(3), 652–660. https://doi.org/10.7752/jpes.2022.03082
Palao, J. M., Manzanares, P., & Ortega, E. (2009). Techniques used and efficacy of volleyball skills in relation to gender. International Journal of Performance Analysis in Sport, 9(2), 281–293. https://doi.org/10.1080/24748668.2009.11868484
Palao, J. M., Santos, J. A., & Ureña, A. (2004). Effect of team level on skill performance in volleyball. International Journal of Performance Analysis in Sport, 4(2), 50–60. https://doi.org/10.1080/24748668.2004.11868304
Palao, J. M., Santos, J. A., & Ureña, A. (2007). Effect of the manner of spike execution on spike performance in volleyball. International Journal of Performance Analysis in Sport, 7(2), 126–138. https://doi.org/10.1080/24748668.2007.11868402
Reed, B., & Edwards, P. (1992). Teaching children to play Games. White Line Publishing.
Robinson, G., & O’Donoghue, P. (2007). A weighted kappa statistic for reliability testing in performance analysis of sport. International Journal of Performance Analysis in Sport, 7(1), 12–19. https://doi.org/10.1080/24748668.2007.11868383
Seminati, E., Marzari, A., Vacondio, O., & Minetti, A. E. (2015). Shoulder 3D range of motion and humerus rotation in two volleyball spike techniques: injury prevention and performance. Sports Biomechanics, 14(2), 216–231.
Stamm, R., Stamm, M., Torilo, D., Thomson, K., & Jairus, A. (2016). Comparative analysis of the elements of attack and defence in men’s and women’s games in the Estonian volleyball highest league. Papers on Anthropology, 25(1), 37. https://doi.org/10.12697/poa.2016.25.1.04
Titov, S., & Steel, S. (2022). VNL Picture of the Game-2022.
Zaiontz, C. (2021). Real Statistics Resource Pack. In Real Statistics using Excel. http://www.real-statistics.com/
Zetou, E., Moustakidis, A., Tsigilis, N., & Komninakidou, A. (2007). Does Effectiveness of Skill in Complex I Predict Win in Men’s Olympic Volleyball Games? Journal of Quantitative Analysis in Sports, 3(4), 1–11. https://doi.org/10.2202/1559-0410.1076
Zetou, E., Tsigilis, N., Moustakidis, A., & Komninakidou, A. (2006). Playing characteristics of men’s Olympic Volleyball teams in complex II. International Journal of Performance Analysis in Sport, 6(December 2015), 172–177.
Zhang, R. (2000). How to profit by the new rules. The Coach, 1, 9–11.
Λήψεις
Δημοσιευμένα
Πώς να δημιουργήσετε Αναφορές
Τεύχος
Ενότητα
Άδεια
Οι Συγγραφείς που δημοσιεύουν εργασίες τους σε αυτό το περιοδικό συμφωνούν στους παρακάτω όρους:
α. Οι Συγγραφείς διατηρούν τα Πνευματικά Δικαιώματα και χορηγούν στο περιοδικό το δικαίωμα της πρώτης δημοσίευσης ενώ ταυτόχρονα τα πνευματικά δικαιώματα της εργασίας προστατεύονται σύμφωνα με την Creative Commons Attribution License που επιτρέπει σε τρίτους - αποδέκτες της άδειας να χρησιμοποιούν την εργασία όπως θέλουν με την προϋπόθεση της διατήρησης των διατυπώσεων που προβλέπονται στην άδεια σχετικά με την αναφορά στον αρχικό δημιουργό και την αρχική δημοσίευση σε αυτό το περιοδικό.
β. Οι Συγγραφείς μπορούν να συνάπτουν ξεχωριστές, και πρόσθετες συμβάσεις και συμφωνίες για την μη αποκλειστική διανομή της εργασίας όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό αυτό (π.χ. κατάθεση σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή δημοσίευση σε ένα βιβλίο), με την προϋπόθεση της αναγνώρισης και την αναφοράς της πρώτης δημοσίευσης σε αυτό το περιοδικό.
γ. Το περιοδικό επιτρέπει και ενθαρρύνει τους Συγγραφείς να καταθέτουν τις εργασίες τους μέσω διαδικτύου (π.χ. σε ένα ακαδημαϊκό καταθετήριο ή στους προσωπικές τους ιστοσελίδες) πριν και μετά από τις διαδικασίες της δημοσίευσης, καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραγωγική ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων καθώς επίσης και σε γρηγορότερη και μεγαλύτερη χρήση και ευρετηρίαση της δημοσιευμένης εργασίας
